Odnowa Charyzmatyczna jest odpowiedzią Boga na modlitwy papieża Jana XXIII o nową Pięćdziesiątnicę. Duch Święty uświęca Kościół nie tylko poprzez sakramenty i posługi, ale również przez udzielanie mu rozmaitych darów.
„W dniu Pięćdziesiątnicy Apostołowie razem z Maryją zgromadzili się w Wieczerniku, by – zgodnie z żydowskim zwyczajem – uczcić święto Zbiorów, przypadające 50 dni po święcie Paschy. Nagle usłyszeli szum z nieba, a cały dom został wypełniony przez coś w rodzaju wichru. Zobaczyli też ogień – symbol obecności i potęgi Boga – którego języki rozdzieliły się i nad każdym z uczniów zatrzymał się jeden. Wszyscy poczuli w sobie szczególną moc i ogromną potrzebę przepowiadania Ewangelii innym ludziom. Zrozumieli, że w tej właśnie chwili spełniła się obietnica Mistrza o „innym Pocieszycielu”. Zostali napełnieni Duchem Świętym.
Od tamtego dnia Duch Święty mieszka w Kościele i troszczy się o niego, hojnie udzielając swoich darów. Odtąd każdy człowiek, przyjmując chrzest i inne sakramenty, zostaje napełniony Duchem Świętym i przez Niego obdarowany. Staje się członkiem Kościoła – dzięki otrzymanym darom – wyjątkowym, niezastąpionym w swojej funkcji, ubogacającym wspólnotę. „Wszyscyśmy w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało (…) Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem” (1 Kor 12,13).
Dzięki Duchowi Świętemu jesteśmy Kościołem. Wspólnotą wspieraną i kierowaną przez Niego, niezależnie od tego, czy to czujemy czy nie. Dzieje się tak za sprawą darów udzielanych przez Trzecią Osobę Boską poszczególnym członkom Ludu Bożego dla dobra całej wspólnoty. Teologowie dary te nazywają charyzmatami. Czasami są to wyjątkowe zdolności, a innym razem niepozorne, zwyczajne posługi. Wszystkie są jednakowo ważne, ponieważ w każdym z nich objawia się łaska Boża, potrzebna do wypełnienia określonych zadań we wspólnocie. Ukierunkowują one działania obdarowanych nimi i nadają im służebny charakter. Celem wszystkich darów charyzmatycznych jest dobro Kościoła jako całości. Dlatego nie ma wśród nich bardziej czy mniej ważnych i potrzebnych; wszystkie są jednakowo istotne, mimo wielkiej różnorodności. W zrozumieniu tej prawdy pomaga użyty przez św. Pawła obraz Kościoła jako ciała. Jak w ciele wszystkie członki przyczyniają się – każdy we właściwy sobie sposób – do prawidłowego funkcjonowania i budowania całego organizmu, tak w Kościele wszyscy jego członkowie – każdy zgodnie z udzielonym mu przez Ducha Świętego darem – służą dobru całej wspólnoty.”1
Pod koniec swojej pierwszej Adhortacji Apostolskiej Catechesi Tradendae (1979) Jan Paweł II napisał „Odnowa w Duchu będzie prawdziwa i da Kościołowi prawdziwą płodność nie przez to, że wzbudzi nadzwyczajne dary i charyzmaty, lecz przez to, że na zwykłych ścieżkach życia doprowadzi jak najwięcej wiernych do cierpliwego, pokornego i wytrwałego wysiłku, by coraz lepiej poznać tajemnicę Chrystusa i świadczyć o niej” (n.72).
„Odnowa w Duchu Świętym w Kościele katolickim, zwana także Katolicką Odnową Charyzmatyczną, nie jest jednolitym ruchem o zasięgu światowym. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela, lub grupy założycieli, nie ma też listy członków.
Jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek i grup podejmujących różne działania, często od siebie niezależne, na różnym etapie rozwoju i o różnorodnie rozłożonych akcentach.
Te osoby i grupy łączy to samo doświadczenie. Stawiają sobie one również te same cele”
(fragment preambuły Statutów Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej – ICCRS).
Ruch charyzmatyczny opiera się na założeniu, że chrześcijanie – podobnie jak w Kościele pierwotnym – są obdarowywani charyzmatami, którymi służą ku zbudowaniu wspólnoty Kościoła. Odnowa w Duchu Świętym gromadzi wielu ludzi świeckich w różnym wieku i z różnych środowisk, odnajdujących dzięki niej swoje miejsce w Kościele i świecie. Osoby te tworzą grupy modlitewne, liczące od kilku do kilkuset członków. Łączy ich chrzest w Duchu Świętym – podstawowe doświadczenie wiary, znane pierwszym chrześcijanom.
Grupy modlitewne spotykają się co tydzień na spotkaniach modlitewnych, których głównym elementem jest głośna, żywa modlitwa. Mają one najczęściej strukturę otwartą, lecz pewne elementy spotkania powtarzają się: zaproszenie Ducha Świętego do prowadzenia spotkania, uwielbienie Boga (ten rodzaj modlitwy przeważa), słuchanie Słowa Bożego, nauczanie, osobiste świadectwo życia niektórych uczestników spotkania.
Nasze spotkania odbywają się we wtorki o 19:00. Zapraszamy serdecznie do wspólnej modlitwy!
Masiak.pl@gmail.com
PRZYPISY
LINKI:
http://www.odnowa.archpoznan.pl/